Ik denk dat ik mijn droomjob vond… En het is (uiteraard) iets met boeken.
Ik begin stilaan te twijfelen of ik mijn blog niet beter ‘Iets met boeken’ had genoemd in plaats van ‘Ergens onderweg’ 😉

Een tijdje terug was ik in de bib van Wilrijk. Net zoals in de andere Antwerpse bibliotheken, openbare zwembaden en cultuurcentra, staat daar zo’n paal waar je je A-kaart tegen kan houden om punten te sparen. En als je 10 punten gespaard hebt, komt dit neer op 1 bon. En die bon kan je dan weer inwisselen voor een gratis zwembeurt, een korting op je tickets voor voorstellingen en in de bib kan je een bon inwisselen voor wel 4 (4!) ‘afgedankte’ boeken. Die je dan gewoon mag bijhouden. Dus na een half uur snuisteren tussen de afgedankte boeken, stapte ik met mijn vier nieuwe aanwinsten naar de balie om ze in te wisselen tegen mijn bon.

Eén van de boeken die ik meenam had de titel: “Juliette of het geluk van boeken”. Waarvan de oorspronkelijke titel zoveel mooier was: “La fille qui lisait dans le métro”
Op 2 avonden tijd was het boek uit. En was ik verliefd op het leven van Juliette.
Spoiler. Lees vanaf nu niet verder als je zelf het boek nog wil lezen.

Juliette neemt elke dag de metro naar haar werk. Ze heeft altijd een boek bij, maar lezen doet ze maar zelden. Ze kijkt liever naar de mensen rondom haar om te weten te komen welke boeken zij lezen (vandaar dus dat de oorspronkelijke titel zoveel mooier is).
Op een dag stapt ze een boekenwinkel binnen, tot de nok gevuld met stapels boeken. De man van de winkel vraagt of ze voor de job van ‘doorgever’ komt. En zo gebeurt het dat Juliette telkens weer boeken gaat halen in deze man zijn boekenwinkel en ze intuïtief verdeeld aan onbekende mensen die op haar pad komen. Van wie de levens een heel andere (mooie) wending krijgen na het lezen van dat boek.

Hoe mooi is dat. Dat is de kracht van boeken: mensen inspireren (om hun eigen pad te vinden/maken 😊).

Tegen het einde van het boek valt Juliette bijna letterlijk op een oud busje. Dat ze dan ook zomaar cadeau krijgt. Echt, soms zou ik zo graag in een boek willen leven!
Ze knapt het busje op en bevestigt planken achteraan in de laadruimte zodat ze een hele hoop boeken kan meenemen, die ze op haar reizen intuïtief uitdeelt aan de juiste mensen.

Een busje, boeken, levens veranderen.
Ik denk dat ik zonet mijn droomjob vond.

PS: Maud Vanhauwaert, schrijver, dichter en performer, schreef dit tekstje dat op alle ‘afgedankte’ boeken in de bib plakt:

“Breng mij niet weer naar de bib
blaas in mij nieuw leven
maak gauw een nieuwe vriend
Aan wie je mij kan geven”