Enkele weken geleden was ik samen met de kinderen en mijn lief naar een rommelmarkt (heerlijk dat het rommelmarkt-seizoen weer gestart is). Heel leuk, maar ook heel vermoeiend: bij elk kraam zette Arno zijn beste onderhandelskills (lees: gezaag) in om iets te krijgen van mij. Mijn geduld werd serieus op de proef gesteld en af en toe geraakte ik het kwijt (jammer dat ‘geduld’ niet te koop aangeboden wordt op een rommelmarkt…).

Naar het einde toe zag ik een kraampje met alleen maar tijdschriften: Psychologies, Happinez, Flow,… Dus mijn hart maakte een klein sprongetje en ik ging met veel enthousiasme snuisteren tussen al die leuke magazines. Flow is een za-lig magazine, niet enkel om te lezen maar ook om in te kijken. Al die mooie illustraties en foto’s (zo brengt Flow zelfs al en toe een ‘Book for paper lovers uit’ met een verzameling van illustraties, mooie papieren, foto’s, stickers,… waarmee je zelf kan gaan knippen en plakken om bijvoorbeeld een vision board te maken). Ik kocht een hoopje van 10 Flow’s (en heb eigenlijk al spijt dat ik niet die hele voorraad ingeslagen heb – zo’n leuk magazine).

In één van die Flow’s las ik thuis over een illustratrice haar leven. Een van de vragen die ze kreeg was: “wat zou je doen met een zee van tijd?”. Ze gaf heel wat leuke antwoorden die me al meteen deden dromen en fantaseren. Wat zou ik doen met een zee van tijd? De antwoorden lieten niet lang op zicht wachten. Ik weet héél erg goed wat ik zou doen als ik meer tijd had (of zou maken). En – gelukkig – doe ik al wel een deel van de dingen die ik graag meer wil doen. Maar een deel nog niet genoeg of zelfs helemaal niet.

Dus, vorige zaterdagochtend, toen ik tijd had (de kinderen waren nog bij hun papa) ging ik bewust aan de slag met een van die dingen die ik graag zou doen moest ik een zee van tijd hebben: tekenen en schilderen. Waarom ik dit eigenlijk nooit doe? Omdat ik dit niet kan. Ik zie op sociale media, in Flow magazine en op zoveel andere plekken de mooiste illustraties. Maar zelf ben ik geen teken-talent. Van het eerste tot het vierde leerjaar ging ik wel naar de tekenschool. Maar eigenlijk alleen maar omdat mijn zus en broer dat deden. Het was niet echt míjn ding. Dus stopte ik er na het vierde mee en koos ik de laatste twee jaar van het lager onderwijs voor toneel. Waar ik na twee jaar ook weer mee stopte omdat de focus vooral op dictie lag en nog niet op toneel spelen, wat ik net wel graag wou doen.

De laatste jaren ligt mijn focus vooral op schrijven, als ik creatief bezig wil zijn. Maar stiekem vind ik tekenen intussen ook wel leuk. Dus tijd om dit dan toch eens te gaan doen. En ik maakte er die zaterdagochtend ineens een leuk projectje van: ik tekende en schilderde alle dingen die ik wil doen als ik een zee van tijd heb. En wat was het za-lig om dit te doen. Ik zat in de tuin, onder een boom, met mijn tekenblok op mijn schoot en mijn stiftjes en verf op een stoel naast mij. Ik geraakte in een flow (beste gevoel ooit), vergat de tijd en zelfs mijn gsm bleef links liggen.

Wat ik (nog) (meer) wil doen als ik een zee van tijd heb: wandelen in de natuur, kamperen, mediteren, koken en bakken, lezen, schrijven, inlineskaten, fietsen, tekenen en schilderen (deed ik dus al), koffiebars, musea, meer tijd met familie en vrienden doorbrengen (beetje gaan buurten – niks leuker dan dat) en wat oprommelen (doe ik graag want dit geeft me rust).

Gisteren ging ik zelfs een kadertje kopen om mijn ‘zee van tijd’ in te kaderen. Het kreeg een plekje in de zithoek. Mijn dagelijkse reminder om bewust meer tijd te maken voor al dit leuks (zoals het schrijven vandaag 😊). En binnenkort ga ik kniebeschermers (onhandigheid alom) kopen zodat mijn inlineskates terug uit de kast kunnen.

Wat zou jij doen met een zee van tijd?