Of niet…
Ik ken ze maar al te goed, de voordelen van mediteren: het helpt je om even uit de die gejaagde ratrace te stappen. Even de volledige focus op het hier en nu, mindful. Een moment van rust, van gewoon even zijn, om die batterijen weer op te laden. Een moment om die stressgevoelens wat te laten zakken. Om daarna bewuster, meer geaard en met meer energie weer verder te gaan. Mooi toch. Wie wil dat nu niet.

Ook tijdens begeleidingsgesprekken raad ik, zeker wanneer we het over burn-out en zelfzorg hebben, mediteren of mindfulness vaak aan. Dus… waarom doe ik dit zelf niet?
Ik neem me intussen al jaren voor dat ik wil mediteren. Liefst dagelijks. Want ik wéét wat de voordelen ervan zijn. En lang duurt het ook niet. 10 minuutjes per dag is al prima om een verschil te merken. Dat moet toch wel lukken.

Niet dus. Allereerst omdat ik eigenlijk totaal niet wist hoe ik moest mediteren. Wat doe je dan eigenlijk? Zit je gewoon? In welke houding moet je zitten? Of kan je beter gaan liggen? En ogen open of ogen toe? Moet je dan een ademhalingsoefening doen? Of gewoon wat zitten zitten (of liggen liggen)? En wat met je gedachten. Moet je die onderdrukken? Of gewoon er laten zijn? En doe je zo’n meditatie best gewoon in stilte? Of is een begeleide meditatie beter? En mediteer je best ’s ochtends? Of beter ’s avonds? Veel vragen, veel onduidelijkheden.
Intussen weet ik dat het eigenlijk allemaal niet zoveel uitmaakt, je kan zitten of liggen. In stilte of kiezen voor een begeleide meditatie. Bedoeling is gewoon dat je bewust even tijd maakt voor jezelf, om in het hier en nu te zijn. Je kan eigenlijk niet echt iets fout doen (en ja, daar ben ik het wel mee eens; tijd nemen voor jezelf – op welke manier dan ooit – kan toch nooit fout zijn).

Dus geef ik het kans (of beter: gaf ik het intussen al heel wat kansen). Ik koos een aantal jaar geleden voor begeleide meditaties. Even een app downloaden (er zijn heel wat gratis apps met begeleide meditaties) en ik was klaar voor rust, zelfzorg & energie. Maar om een of andere reden lukt het me niet om dit vol te houden. Ik begin telkens vol goede moed: dagelijks mediteren. Waarna ik na een week of 2 af en toe al eens een dag oversla. En nog wat later zit er soms al wel eens een week tussen, tot ik – voor ik het goed en wel doorheb – een maand of langer niet meer gemediteerd heb. Hoog tijd om die app te verwijderen dus. En dit proces heeft zich intussen toch al 3 of 4 keer herhaald. Telkens hetzelfde verhaal.

Dus vond ik er niet beter op om enkele maanden geleden eens te gaan voor betalende begeleide meditaties. Want hé, als ik er voor betaal, dan moét ik het wel doen (zou anders toch zonde zijn van het geld). En die incentive werkte toch wel even. In plaats van enkele weken hield ik het nu wel enkele maanden vol. Maar hetzelfde patroon volgde algauw, totdat ik nu (5 maanden na de aankoop) alweer enkele weken niet meer gemediteerd heb. Ik ben – alweer – gestopt omdat het mediteren een ‘moetje’ werd. Iets dat er doorheen de dag steeds weer over schoot zodat ik het nog gauw even ‘moest’ doen voor ik naar bed ging. Terwijl ik eigenlijk liever nog wat lees voor ik ga slapen. Niet echt hoe het hoort te zijn, ‘een moetje dat gauw nog even gedaan moet worden’.

Jammer, alweer. Want ik geloof in de voordelen van mediatie. En wanneer ik dit ‘goed’ doe (dus niet als moetje nog gauw voor ik ga slapen), dan ervaar ik ook echt wel dat het deugd doet. Maar toch lukt het me niet dit vol te houden. Tips?

(Ik heb geen foto van mezelf al mediterend (omdat ik dus niet zoveel mediteer + dat zou het effect van mediteren ook teniet doen als ik dan een selfie zou nemen…), dus dan maar deze: een foto van Arno met een poes).