Hoi!
Ik ben Isabel. En in alle eerlijkheid: ik doe ook maar wat.
Al m’n hele leven voel ik me “ergens onderweg”.
Onderweg naar mijn échte ik en naar mijn eigen, meest authentieke leven. Los van maatschappelijke verwachtingen.
Ik deel mijn reis hier graag en ook de (herkenbare) verhalen van anderen die ik onderweg op mijn pad tegenkom.
In de hoop ook jou te inspireren de weg te vinden
(of nog beter: zelf te maken!) naar jezelf.
Want zijn we niet allemaal “ergens onderweg”?
Op mijn weg behaalde ik enkele diploma’s (Communicatie en Psychologie) en schreef ik enkele boeken. Na 6 jaar in dienstverband (communicatieverantwoordelijke voor een vzw en nadien praktijkassistente bij Universiteit Antwerpen) wrong het langs alle kanten en was het tijd om toch wat meer mijn eigen pad uit te stippelen. Dus werd ik (sinds 2017) zelfstandige. Jeej, vrijheid!
Sindsdien werk ik als psychologisch consulent, loopbaanbegeleider en burn-out begeleider met als doel: anderen begeleiden (op hun eigen pad) naar meer energie, voldoening en plezier in hun werk en leven (klinkt goed hé). En al zeg ik het zelf: heerlijk om te doen!
Toch blijf ik nog verder uitzoeken waar ik nog naartoe wil op werkvlak (“Je pad wordt zichtbaar door het te bewandelen”). Zo volgde ik nog een opleiding tot perinataal verliesconsulent en ben ik nu bezig met een opleiding tot erkend familiaal bemiddelaar (valt het op dat ik graag bijleer?)
En ook naast het werk zoek ik volop een manier van leven en moederen (twee kids, een dochter van 2016 en een zoon van 2019) die past bij mij. Zo zoek ik samen met mijn co-ouder een manier van ouderen die goed is voor de kinderen en voor ons, los van de standaard week om week regeling. En zoek ik met mijn lief een manier van liefhebben, los van maatschappelijke verwachtingen zoals bijvoorbeeld een nieuw samengesteld gezin vormen. Ook op vlak van wonen ben ik onderweg naar een plek die beter bij mij(n gezin) past, dichter bij onze village.
Tot slot nog enkele weetjes over mij: de herfst is mijn favoriete seizoen, mijn kleren koop ik in de kringwinkel, ik lust geen hard gekookte eitjes en als ik de vraag ‘koffie of thee?’ krijg is het antwoord steevast ‘beide’.
In de blogs die hier gaandeweg verschijnen neem ik jullie met plezier mee op mijn pad!
