Ergens Onderweg

Een zoektocht naar mijn eigen pad

Al m’n hele leven voel ik me “ergens onderweg”.
Onderweg naar mijn échte ik en naar mijn eigen, meest
authentieke leven. Los van maatschappelijke verwachtingen.

Ik deel mijn reis hier graag en ook de (herkenbare) verhalen
van anderen die ik onderweg op mijn pad tegenkom.

In de hoop ook jou te inspireren de weg te vinden
(of nog beter: zelf te maken!) naar jezelf.

Want zijn we niet allemaal “ergens onderweg”?

  • Een zee van tijd

    Enkele weken geleden was ik samen met de kinderen en mijn lief naar een rommelmarkt (heerlijk dat het rommelmarkt-seizoen weer gestart is). Heel leuk, maar ook heel vermoeiend: bij elk kraam zette Arno zijn beste onderhandelskills (lees: gezaag) in om iets te krijgen van mij. Mijn geduld werd serieus op de proef gesteld en af Read more

  • Spoiler: ik kan dat blijkbaar (nog) niet. Het waren (zijn) drukke weken. Naast mijn werk als psychologisch consulent & loopbaanbegeleider doe ik ook voor een (klein) stukje stagebegeleiding binnen de opleiding Toegepaste Psychologie aan de hogeschool. En aangezien het het einde van het academiejaar is, vallen de stagebezoeken (eindevaluaties) nu.En dit academiejaar volg ik zelf Read more

  • Is dit het nu?

    Ons hele leven werken we toe naar later. En wanneer het dan eindelijk later is en we alles hebben wat we altijd wilden, blijft dat gevoel van voldoening uit. Waar liep het mis? – een blogartikel uit de oude doos (2019) maar meer dan relevant om hier te delen. Is dit het nu? 31 is Read more

  • Ik heb het nooit anders geweten: ik ben onhandig. Als kind liep ik al overal tegenaan. Mijn knieën waren altijd blauw of geschaafd. Ik viel van de trap en zowat alles viel uit mijn handen. En dat is helaas nog niets veranderd. Vaker wel dan niet staan er blauwe plekken op mijn armen en benen. Read more

  • Ik droom van een leefkeuken. Nu heb ik er geen. En ook in ons nieuwe huis ga ik er geen hebben. Al is het wel iets meer een open keuken dan de keuken die we nu hebben. Dus met en beetje (veel) fantasie valt daar wel een soort van leefkeuken van te maken. Ik ben Read more

  • Onze jongste, Arno, werd deze paasvakantie 6. Een heerlijk ventje. Het tekstje dat ik schreef voor zijn vijfjarige verjaardag vat goed samen wie Arno is: Al 5 jaar leef jij voluid (geen typo – Arno is echt héél luid)En haal je de gekste toeren uit.Regels lijken voor jou niet te bestaanEn met jouw onuitputtelijke energie Read more

  • Ik heb nooit een heel uitgesproken hobby of passie gehad. Zo zit ik niet vanaf mijn zes jaar in een jeugdbeweging, speel ik niet al 30 jaar lang basket en ben ik ook geen fervente puzzelaar. Soms vind ik iets leuk voor een tijdje. Tot ik er weer klaar mee ben. Of tot ik iets Read more

  • Om de zoveel maanden ga ik naar mijn psycholoog. Een psychiater zelfs, de kinderpsychiater van onze kinderen. Ze werkt met het ruimere systeem rond de kinderen, dus ook met mij, als mama (en als mens). Want als ik me goed voel, kan ik natuurlijk ook beter moederen.Deze week hadden we het over hoe ik reageer Read more

  • Met veel bravoure deel ik hier mijn blog ‘Ergens Onderweg’ over de zoektocht naar mijn eigen pad, op werkvlak, in het moederschap, in de liefde,….Maar mijn hartje wordt heel wat kleiner wanneer het gaat over dat letterlijke pad, als in: letterlijk mijn weg vinden in een stad.In mijn eigen stad (Antwerpen) is dit al redelijk Read more

  • Onlangs werd ik 39 jaar. Sindsdien vormen mijn zus, broer en ik een mooi rijtje van drie: 39 – 40 – 41 jaar. Tot mijn zus, zoals elk jaar weer opnieuw, ons rijtje van drie doorbreekt door twee maanden na mij ook te verjaren… 😊 39 jaar. Of ik het nu wil of niet, elke Read more