Voilà. Dit ene zinnetje vat het allemaal samen voor mij.
Bijvoorbeeld mijn manier van werken als psychologisch consulent: anderen begeleiden bij het vinden (of nog beter: maken) van hun eigen pad op werkvlak (en ook daarbuiten).
Binnenkort ook mijn manier van werken als familiaal bemiddelaar: met koppels of ex-partners vanuit verbinding op zoek gaan naar gedragen oplossingen die werken voor hen, los van ‘hoe het hoort’ in onze maatschappij.

En ook buiten het werk is dit de manier waarop ik zelf in het leven wil staan. Mijn eigen pad vinden (of nog beter: maken) op alle vlakken in mijn leven. Vandaar ook deze blog – Ergens Onderweg – waar ik de zoektocht naar mijn pad (of nog beter: het timmeren aan mijn pad) deel. In de hoop ook jou te inspireren je eigen pad te maken.

Om je eigen pad te kunnen maken / timmeren / bouwen kan het helpen om het levenswiel er eens bij te nemen. Dit levenswiel geeft een overzicht van de verschillende levensdomeinen. En zo kan je per levensdomein eens bekijken welk pad je wil bewandelen.

Ik vat alvast kort mijn paden (steeds dus ‘under construction’) samen voor deze verschillende domeinen, hoe ik op deze vlakken in mijn leven ‘ergens onderweg’ ben:

Fysieke omgeving / thuis: heel bijna (nog 12 keer slapen) en wij wonen in ons kleiner huis, met een kleinere tuin. Want ook al moeten we in onze maatschappij precies altijd voor groter en meer gaan, ik kies bewust voor kleiner, gezelliger, en vooral beheersbaarder.

Welvaart / geld: waardoor ik bijgevolg wat extra centjes overhoud om leuke dingen te doen. Daarnaast is geld voor mij nooit de insteek geweest bij het maken van beslissingen op werkvlak. Als dat wel was geweest dan werkte ik nu nog steeds voor de universiteit. Daar verdiende ik – intussen meer dan 15 jaar geleden (slik, we worden oud!) – nog altijd meer dan wat ik nu verdien.

Vrienden / familie: die zoek ik bewust op door daar vlakbij te gaan wonen. Op wandelafstand. Ik zei het al vaak en ik ga het nog veel meer zeggen: beter wordt het niet (voor mij dan toch). Ook in onze vriendengroep blijven we manieren zoeken om onze vriendschappen te onderhouden, wat met al die veranderende levens (lees: kinderen krijgen) niet altijd evident is.

Carrière: op mijn 26 de sprong durven wagen (mijn bedrijfsnaam Take the Leap kwam er niet zomaar 😉): mijn job op de universiteit opzeggen en terug gaan studeren (Toegepaste Psychologie). Zelfstandige worden. En zo elke dag mijn eigen ding kunnen doen op werkvlak. Blij blij blij mee 😊

Liefde: ook een hele weg afgelegd intussen…. Met mijn co-ouder een manier van co-ouderen gevonden die werkt voor ons en niet maatschappelijk bepaald is. Dus geen standaard week-om-week hier. En met mijn lief een manier van liefhebben gevonden die werkt voor ons. Dus geen standaard nieuw-samengesteld-gezin hier.

Plezier / ontspanning: euh tja,… hier blijf ik zoekende. Maar dat is net het leuke. Van balletlessen op mijn 26 naar lindy hop op mijn 37. En van koersfietsen naar inlineskaten en sinds kort borduren. De enige constante is lezen. Soms denk ik dat ik mijn pad niet met kasseien bouw maar met boeken 😉

Fitheid / gezondheid: deze sla ik even over (oeps, werk aan de winkel).

Persoonlijke groei: vorig jaar volgde ik de opleiding tot familiaal bemiddelaar. Enkele jaren terug deed ik ook een opleiding rouwbegeleiding. En wie weet wat wil ik binnen een paar jaar weer. Ook geen strak plan wat dit betreft. Daarnaast haal ik zelf ook heel veel uit gesprekken met mijn cliënten en diepgaande gesprekken met vrienden. Liever dat soort gesprekken dan de koetjes en kalfjes.

En als ik dit zelf opnieuw lees, dan denk ik: ‘ik doe eigenlijk toch maar wat’ (:
En dan denk ik (niet zo) stiekem: volgens mij doen we allemaal waar wat.
Maar dit vertalen als ‘ons eigen pad maken’ klinkt toch veel beter, niet? 😉