Vakantieplannen maken. Altijd leuk. Liefst zou ik een wandelvakantie doen. Gaan wandelen in Luxemburg of Duitsland. Of misschien wel Schotland.
Misschien zelfs zo’n huttentocht, waarbij je van hut naar hut wandelt en elke nacht in een andere hut slaapt.

Maar ik zal nog enkele jaren moeten wachten, tot die 2 paar kleine beentjes hier in huis wat groter zijn.
Een vakantieplan op maat van de kinderen (met kleine beentjes) bracht ons dit jaar opnieuw naar de Lilse Bergen. En wat kan ik toch genieten van dat kamperen. Uitslapen in de buitenlucht. ’s Morgens aanmodderen bij de tent met een tas koffie. En daarna nog een koffie. Of twee. Boekje lezen (en sinds kort ook borduren – heel leuk en heel ontspannend/mindful om te doen). Kinderen die nog langer uitslapen en bij het opstaan meteen willen gaan spelen of kleuren (of op mijn schoot willen plakken). Dat ontbijt kan wel even wachten.

Vertragen.
Onthaasten.
Leven zonder klok. (behalve dan wanneer de kinderen op tijd moeten zijn voor de crea-workshops).

Het gaat me wel goed af.
En nog beter: onze village was ook mee. Mijn zus met haar gezin en een vriendin met haar gezin (en die vriendin had ook weer een hele village aan vrienden met kinderen mee).
Dus veel speelkameraadjes voor de kinderen. En veel babbel-kameraardjes voor ons 😊

En als kers op taart was er ook… een eend bij.
Het nieuwe ‘huisdier’ van mijn zus. Een loopeendje, verstoten door haar mama. Dat al snel in de kinderen van mijn zus een nieuwe mama vond. Al de hele zomervakantie loopt ze achter hen aan. Dus ging ze ook mee op vakantie.
Mee met onze auto, want hun hond ging ook mee. En de hond en eend komen wat minder goed overeen.

Veel bekijks op de camping, veel plezier voor de kinderen. Een eend mee op vakantie. Da’s pas écht je eigen ding doen & je eigen pad bewandelen, los van hoe het hoort in onze maatschappij.
En wie weet, misschien wil die loopeend volgend jaar wel mee op wandelvakantie.