Nog 3 maanden. En dan verhuizen we naar onze nieuwe thuis: een huisje met uitzicht op mijn zus haar huis. Met nog meer f(r)amily op wandelafstand. Op een pleintje waar de kinderen naar hartenlust kunnen spelen. Beter wordt het niet denk ik dan.
Verhuizen is het ideale moment om te ontspullen, om eens goed op te ruimen. Wat overbodig is gaat niet mee. Of zoals mijn vriendin Ira het ooit eens zei “bezit is ballast”. En ja, gelijk heeft ze. Want al die spullen zorgen ergens ook voor mentale onrust.

Intussen deed ik al 2 grote ontspulrondes. De eerste vlak voor de fotograaf foto’s kwam trekken voor het online zoekertje van mijn huis. Die fotograaf is trouwens een goede vriend van mij, Jonathan van iso800 – visual strategy – die zichzelf op zijn website zeer treffend (en grappig) beschrijft: ‘En “ik”, dat is Jonathan. Geboren in 1986, papa van drie, echtgenoot van één, grijzend en wijzend (in het “kopken” niet “met de vinger”). Enthousiast, gedreven, een (over)denker en onbeschaamd familiair.’)
Soit, Jonathan kwam dus foto’s trekken voor het zoekertje. Reden genoeg voor die eerste ontspulronde. Een eerste lading spullen verdween naar de kringwinkel. En dat leverde volgende foto’s op (soms kijk ik er zelf nog eens naar terug als ik wil weten hoe mijn huis er opgeruimd uitziet – een beeld dat eerder fictie is met 2 kinderen in huis).

Begin mei stond ik op een rommelmarkt. Dus tijd voor die tweede ontspulronde. Weer haalde ik een hele hoop spullen uit ons huis. En alles wat die dag niet verkocht was ging naar de kringwinkel (en dus niet meer terug naar huis).

En omdat ik zelf nogal graag naar de kringwinkel ga maakte ik met mezelf de afspraak dat ik er niet meer binnen mag zonder ook iets binnen te brengen. Helaas stap ik iedere keer met minstens evenveel spullen weer buiten. Een nuloperatie* met andere woorden. En tijdens het rommelmarktseizoen de voorbije maanden kwamen er ongemerkt toch weer heel wat (onnodige & overbodige) spulletjes het huis binnen…

Tijd dus voor een derde ontspulronde. En om het voor mezelf een beetje leuk te houden leg ik mezelf volgende uitdaging op: 100 spullen weg op 1 maand tijd. En wat ik al kan inpakken, pak ik al in. Mijn broer zag vorige week online een zoekertje staan van iemand die een hele hoop bananendozen gratis weg deed. Dus sinds dit weekend staan er 22 bananendozen te wachten in mijn dressing om gevuld te worden. Dus ga ik proberen om deze maand elke dag 1 doos te vullen (met 8 reservedagen moet dit toch wel lukken).

Dus als hier over een maand geen nieuwe blogpost komt over dat ontspullen & inpakken… dan weet je dat het me niet gelukt is (:

*Word kent dit woord blijkbaar niet en suggereert in plaats daarvan ‘neusoperatie’. Niet meteen wat ik bedoel…